Kurmancî biguhêre

Rengdêr biguhêre

Pozîtîv Komparatîv Sûperlatîv
ekstrem ekstremtir herî ekstrem
ekstremtirîn

ekstrem

  1. aşirî, mifrîd, zêde, pirole, dijwar, tund
    • Wahabîzm terîqeteke pir ekstrem e, kesên ne ji xwe, hemû misilmanên din wek kafir dibîne, qetla wan helal û talankirina malên wan jî rast dibîne. — (Zinarê Xamo: Qiralê Suûdî li vê dinyayê pere û li wê dinyayê jî Cinnetê li milet belav dike, zinarexamo.blogspot.com, 4/2008)

biguhêre

Etîmolojî biguhêre

Deyn ji îngilîzî extreme, ji latînî extremus ji exterus (derve, der)

Werger biguhêre

Tirkî biguhêre

Rengdêr biguhêre

ekstrem

  1. herî dawî, tewrî dawî
  2. aşirî, mufrît