dibêje

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /dɪbeːˈʒɛ/
• Deng (Wan)^ⓘ
• Kîtekirin: di·bê·je

Formeke lêkerê

dibêje

1. (devokî) Kesê sêyem yekjimar dema niha ji lêkera gotin.
   • Kî dibêje (dibêjit)? Ew dibêje (dibêjit). Azad dibêje (dibêjit). Jiyan dibêje (dibêjit).

Hevmane

• (devokî) dibêji, dibêjî, dibêjît, dibêjitin, dibêtin, dibê, divê
• (devkî) dibêt
• dibêjit

Bi zaravayên din

• Soranî: dełê, dełêt
  • hewlêrî: derê, derêt, derêtin
  • silêmanî: ełê, ełêt
• Zazakî: vano mê, vana mê

Pirhejmar

• dibêjin

Dijmane

• (devokî) nabêje
• nabêjit

Têkildar

• dibêjim
• dibêjî
• dibêjin
• (devokî) (em) dibêjin
• (em) dibêjîn

Demên din

• bibêje, bêje
• got
• digot
• gotibe
• gotiye
• gotibû