cism

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /d͡ʒɪsm/
• Kîtekirin: cism

Navdêr

cism nêr

1. beden, bejnûbal, cesed, bejn, bal, gewde, leş, kelex,
   ser û dest û ling û zik û pişt û hemî parçeyên din
   yên bi mirovekê/î yan candarek din ve bi hev re
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Herwiha

• cesim
• cesm
• cisim

Etîmolojî

Ji erebî جسم‎, hevreha aramî ܓܘܫܡܐ (guşma), îbrî גשם (geşem)

Jê

• cismî

Ji wêjeya klasîk

• Min di bezma sirşirînan ew şirînreftar-i bes
  Weh çi wala gewher in hatin libasê cism û can
  Min ji wan horîsiriştan ew perî rûxsar-i bes — (Melayê Cizîrî, Dîwana Melayê Cizirî, ~1640)

Werger

• Tirkî: ^?cisim → tr