Kurmancî biguhêre

Rengdêr biguhêre

bigon

  1. biguhnêl, bigonxwarin, bigulên, bigilwên, bigunêl, bigunhêl
    • Di hêkdankê da ji alîyekî ve hêk dighîjin, ji alîyê din ve jî dîwarê malzarûkê ji hundir ve hêdî hêdî sitûr dibe. Hêka bigon tê û li vî dîwarê da cîhê xwe digrê. — (Anatomiya Bedena Mirovan, Huseyin Bektaş, Weşanên Deng)

biguhêre

Etîmolojî biguhêre

Ji bi- + gon.