bişeref

Kurmancî

Rengdêr

Pozîtîv	Komparatîv	Sûperlatîv
bişeref	bişereftir	herî bişeref bişereftirîn

bişeref

1. binamûs, birûmet, şerîf
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
2. bihagiran, nirxdar, qedirgiran, qedirbilind^{[Ev rêz ji aliyê botê ve lê hatiye zêdekirin, ji kerema xwe re kontrol bike!].}

Dijmane

• bêşeref

Etîmolojî

Ji bi- +‎ şeref.

Werger

• Almanî: ^?ehrenvoll
• Farisî: ^?آبرودار‎
• Fînî: kunniallinen → fi
• Îngilîzî: honest → en, (emerîkî:) honorable, (brîtanî:) honourable, dignified → en
• Tirkî: ^?şerefli → tr, ^?namuslu → tr