bakir
Binêre herwiha: bakır
Kurmancî biguhêre
Rengdêr biguhêre
Pozîtîv | Komparatîv | Sûperlatîv |
---|---|---|
bakir | herî bakir |
bakir
- kesê ku hê têkiliyên zayendî nekirine
- (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
- (mecazî) nû, taze
- Xasma 'ezeb û keçê di bakir
Elqisse cewahirê di nadir — (Ehmedê Xanî, Mem û Zîn, ~1692)
- Xasma 'ezeb û keçê di bakir
Herwiha biguhêre
Hevmane biguhêre
Etîmolojî biguhêre
Ji erebî بكر (bikr), hevreha akadî bukru, îbranî bikûr, aramî bekara.
Jê biguhêre
Werger biguhêre
- Farisî: مرد مجرد, نوعی پرنده
- Îngilîzî: unmarried → en
Tirkî biguhêre
Rengdêr biguhêre
bakir