bêxof

Kurmancî

Rengdêr

bêxof

1. bêtirs, bêkabûs, bêsam, bêsehm
   • Herkes dikare rojeke germ
     Qeraxa behrê li ser xîzê
     Binivîse ez pirr te hez dikim
     Lê min rojeke sar û serma
     Ber seqemê û ser bûzê
     Bêtirs, bêxof û bêxem
     Û min li qeraxa mirinê got
     Ez pirr wê hez dikim
     Û dîsa jê hez dikim. — (Yucel Aslan, Qemerê [arşîv], Na Yayınları, 2015, r. 47)

Jê

• bêxofî
• bêxofîtî
• bêxoftî

Etîmolojî

Ji bê- + xof.

Werger

• Almanî: furchtlos → de, unerschrocken → de, ^?unverzagt → de
• Tirkî: ^?ürküşüz, ^?ürküsüz → tr