şibitandin

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /ʃɪbɪtɑːnˈdɪn/
• Kîtekirin: şi·bi·tan·din

Lêker

şibitandin

1. dirûvê tiştekî bi yê din xistin.Min te şibitand lê dernexist

Herwiha

• şibit
• şibêt
• şibitîn

Etîmolojî

Ji şibit +‎ -andin.

Werger

• Tirkî: benzetmek → tr