Kurmancî biguhêre

Bilêvkirin biguhêre

Navdêr biguhêre

Zayenda nêr a binavkirî
Rewş Yekjimar Pirjimar
Navkî şelwal şelwal
Îzafe şelwalê şelwalên
Çemandî şelwalî şelwalan
Nîşandera çemandî şelwalî wan şelwalan
Bangkirin şelwalo şelwalino
Zayenda nêr a nebinavkirî
Rewş Yekjimar Pirjimar
Navkî şelwalek şelwalin
Îzafe şelwalekî şelwaline
Çemandî şelwalekî şelwalinan
 
Qazi Muhammed bi şêlwalî / cil û bergên kurdî
 
Kurdek (şipya) bi şelwalê xwe

şelwal nêr

  1. şel, pantolon, pantor, pantol, pantoron,
    cilê ku mirov dikin lingê xwe yê bi du-derling
    (bi taybetî yê bi ser derpê yan derpêkurtk ve tê lixwekirin

Bi alfabeyên din biguhêre

Herwiha biguhêre

Bide ber biguhêre

Etîmolojî biguhêre

Hevreha soranî شه‌لواڵ(şelwał), farisî شلوار(şelvar). Pişka pêşîn şel maneya ji şel ("ran, ling, çîm, nig") e (ihtimalen) yan jî ji şel (sist) (ne ihtimalen). -wal, hevreha farisî ـوار(-var, -war, bi kêr tiştekî, bo parastina yan niximandina tiştekî) ji proto-hindûewropî *wes- (pêçan, niximandin, cil li ber kirin) e ku herwiha serekaniya peyvên bi maneya "cil lê kirin" ya bi gelek zimanan e: avestayî vestê-, veŋheytî-, sanskrîtî वस्ते (vaste) (vestê-), hîtîtî weş-, wessezzî-, tokarî wäs-, îngilîzî wear, albanî vesh, latînî vestis, ermenî զգենում (zgenum) (zgenum), զգեստ, yûnanî ἕννυμι (ennumi)... Di kurdî de şel bi tenê jî êdî maneya "şelwal" dide û bi wateya "ran, çîm" êdî nayê bikaranîn.

Bi zaravayên din biguhêre

Werger biguhêre