Kurmancî biguhêre

Bilêvkirin biguhêre

Serenav biguhêre

 
Şeytan bi dîtina hunermendekî

Şeytan nêr

  1. (Îslam, Mesîhî, Cihûtî) Afirandiyê ku guneh û xirabiyan bi mirovî dide kirin
    • Xedda' û xeberbezîn û telbîs
      Şagirdê şe'ameta wî Şeytan
      Şermende ji guhtina wî Buhtan
       — (Ehmedê XanîMem û Zîn~1692)

Bi alfabeyên din biguhêre

Têkilî biguhêre

Etîmolojî biguhêre

Ji erebî شيطان(şeyṭan) ji îbranî שטן(şeṭan), hevreha aramî ܣܛܢܐ‎ (şaṭana). Peyva îbranî yekser yan jî bi rêya aramî wek Σατάν (Satan) ketiye yûnaniya kevn û jê belavî hemû zimanên ewropî jî bûye: latînî Satān, fransî, almanî û îngilîzî Satan, spanî Satán, îtalî Satana, rusî Сатана (Satana) (Satana), portugalî Satã... Li aliyekî din li Rojhilatê forma bi rêya erebî belav bûye: farisî شیطان(şeytan), tirkî Şeytan, hindî शैतान (şeytan), maratî सैतान (şeytan)...

Werger biguhêre

Ev qismê Wergerê ji agahiyên naveroka vê guhertoya gotara wekhev a li ser Wîkîferhenga îngilîzî pêk tê.