çip
Kurmancî biguhêre
biguhêre
| Zayenda mê ya binavkirî | ||
|---|---|---|
| Rewş | Yekjimar | Pirjimar |
| Navkî | çip | çip |
| Îzafe | çipa | çipên |
| Çemandî | çipê | çipan |
| Nîşandera çemandî | wê çipê | wan çipan |
| Bangkirin | çipê | çipino |
| Zayenda mê ya nebinavkirî | ||
| Rewş | Yekjimar | Pirjimar |
| Navkî | çipek | çipin |
| Îzafe | çipeke | çipine |
| Çemandî | çipekê | çipinan |
çip mê
- dilop, libên avê, hebên avê yan yên şiliyeke din
- Baran çip-çip dibarî.
- (mecazî) piçek, kêm, hinek
- Ger çipek jî hiş di serê te heba, te wa nedigot.
Ji wêjeyê biguhêre
- Qedeha xwe ta çipa dawîn bi ser dilê xwe de kir, destê xwe bi serûçavên xwe de anî. Paşî destê xwe kir berîka xwe de û parçehelbesta xwe deranî. Xemek xweşik ket ser rûyê wî, dişibî mijek binefşî. Ji xwe re got: Helbest jiyanek bi serê xwe ye, wek tê gotin, zimanê xwedayan e. Ev tenêtiya min, esmanê sayî, dara şên, çîrok û şano, hemî bedewî û delaliyên vê jiyanê helbest in. 'Neke' û 'here' yên keçan, axîn û nalînên kuran, xwişîn û lemelema kanîkan, berfa rizde û betenan, hemî helbest in. Jiyana helbest tê de nemîne, dê bibe cemed û qeşayek bêtam û bêbêhn. — (Reûf Bêgerd: Mirina helbestvanekî, wergerrandin ji soranî: Husein Muhammed, Nefel.com, 10/2009)
Etîmolojî biguhêre
Onomatopoetîk, bide ber îbrî טיפה (ṭipa)
Jê biguhêre
Werger biguhêre
biguhêre
çip mê